நல்ல மனிதரை
காணும் போதெல்லாம்
அழுதுவிடுகிறேன் நான்
பாலைவனத்தில்
சோலை கண்ட
பயணியின் பரவசம்
எனக்குள்
நாடி நரம்புகள்
துவண்டு
உள்ளுக்குள் ஏதோ
உடைந்து
மூச்சும் பேச்சும்
மறந்து
விழிக்குளம் நிறையும்
சில நேரம்
கரைமீறும்
பேரூந்தில் புகையூர்தியில்
கர்ப்பிணிக்கும் இரங்கா
கயவர் மத்தியில்
சட்டென எழுந்து
இடம் தரும்
சக பிரயாணியின்
கருணையில் கரையும்
என் மனம்
வீதி கடக்க பரிதவிக்கும்
விழியிழந்தவனுக்கு
பார்வை பிச்சையிடும்
வழிப்போக்கனின்
வாத்யல்சத்தில்
துளிர்க்கும் என் விழிகள்
அந்நியப்பட்ட புது இடத்தில்
அகதிபோல் தவிக்கையில்
முன்வந்துதவும்
முகம் தெரியா
அந்நியனின் அன்பில்
விம்மும் என் நெஞ்சம்
இப்படி இப்படி
இங்கும் அங்குமாய்
ஒருவர் இருவராய்
நல்ல மனிதரை
காணும்போதெல்லாம்
அழுதுவிடுகிறேன் நான்
- சுப்ரமண்ய செல்வா -
(நன்றி: மித்திரன் வாரமலர்)
Tamil Songs, Tamil Music, Tamil Films, Tamil music, download, Tamil Stories, Tamil literature
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக