ஒருமை

நீ சுவாசித்த காற்று
என்னுள் நுழைந்து வெளியேறுகிறது

யாரோ என்றோ கழித்த சிறுநீர்
கடலில் கலந்து மழையாகி
என் வீட்டுக் குழாயில் கொட்டுகிறது

கடலிலிருந்தே பூமி பிறந்தது எனில்
நாம் பெயர் பல சூட்டிடினும்
உலகை சூழ்ந்த கடல் ஒன்று

கோடு வரைந்து பிரித்திடினும்
மண் ஒன்று

உனக்கும் எனக்கும் ஒரே சூரியன்
பிரித்து பொழிவதில்லை மழை

ஆயினும் இங்கு
நீ வேறு நான் வேறு
இனம்  மொழி மதம் சாதி

எனினும் நண்பா
எங்கோ வெடித்த குண்டு
எங்கோ பாய்ந்த பெருவெள்ளம்
எங்கோ வீழ்ந்த விமானம்
எங்கோ வீசிய புயல்
எங்கோ நடுங்கிய பூமி
என்னையும் உன்னையும் ஏன்
இப்படி கலங்கடிக்கிறது?

உன்னையும் என்னையும் இணைக்கும்
கண்ணுக்குத் தெரியாத
மனிதத்தின் அலரலில்
மானுட மனசாட்சி
விழித்துக் கொண்ட ஒரு நாளில்
இந்த பூமி
அமைதிப் பூச்சொரிந்து
ஆசீர்வதிக்கப்படும்.

==சுப்ரமண்ய செல்வா ==